De afgelopen week ben ik samen met Jolien, Laura en Marit 3 dagen op safari geweest naar Masai Mara. We zouden dinsdag om 07:00 uur opgehaald worden in Kadongo en hadden dus de boda-boda's om half 7 besteld. Bepakt en bezakt met onze reistassen werden we keurig op tijd naar Kadongo gebracht. Daar zijn we op een hoek gaan staan om te wachten. We zijn de enige mzungus (blanken) in de wijde omtrek, dus de chauffeur zou ons gemakkelijk moeten kunnen vinden. Om kwart voor 8 was er echter nog steeds niemand en het wachten begon nu wel vervelend te worden. Alle mensen om ons heen staarden ons aan en elke matatu die langskwam wilde ons mee hebben. Uiteindelijk hebben we naar het safari-bedrijf gebeld en de chauffeur zou er zo aankomen. Om 8 uur was hij er inderdaad en toen begon onze 4 uur durende rit naar Masai Mara.

Het eerste stuk van de weg was nog prima verhard en het schoot lekker op. We reden door dorpjes richting Kisii en daarna verder richting Kilgoris. Het landschap onderweg was prachtig, door groene heuvels en bergen en langs theeplantages. Helaas hield in Kilgoris, na ongeveer 2 uur rijden, de verharde weg op. Vanaf daar was het nog eens 2 uur over een hobbelige zand-/modderweg. Wát een rit! We werden helemaal door elkaar gerammeld en ik heb er flink wat blauwe plekken aan over gehouden. Uiteindelijk kwamen we over een heuvel heen en strekte zich voor ons de Masai Mara uit. Wat een prachtig uitzicht! Dit was het Afrika zoals je het je voorstelt: grote gele grasvlaktes met hier en daar een boompje, onderbroken door groene bosjes en prachtige bergen. Zo ver als we konden kijken was er alleen maar prachtige natuur. We daalden de berg af via een smal paadje vol met keien en belandden bij een toegangspoort: Oloololo gate. Hier begon meteen onze eerste game-drive. De chauffeur deed het dak van het busje omhoog en het dieren spotten kon beginnen. We zagen meteen al een overvloed aan giraffen, zebra's, antilopen etc. Ik had niet verwacht om meteen al zoveel dieren te zien! Ook hadden we het geluk dat we al vrij snel olifanten van heel dichtbij zagen.

Bij de Mara River mochten we even uitstappen en hebben we te voet de oevers verkend, samen met een security-guide die ons beschermde met zijn enorme geweer. We hebben heel veel nijlpaarden gezien en twee krokodillen. Ik begreep toen het enorme geweer wel beter J Ineens moesten we heel stil zijn: in de bosjes niet ver van ons stond een groepje olifanten! Ik zou toch niet graag oog in oog met ze komen te staan... gelukkig bleven ze in de bosjes en konden we stilletjes langs sneaken.

Na deze voettocht in de felle zon hadden we allemaal superveel honger. We hadden om half 6 ontbeten en nog niet gelunched en het was inmiddels bijna 2 uur. Gelukkig reden we vanaf hier door naar ons Camp, dat zich bij de Ololaimutiek Gate bevond. Het Camp was echt prima, elke tent had een eigen badkamer met een douche met warm (!!!) water en een toilet. De achtermuur van de badkamer was van steen en de rest van tentdoek. Echt een prima onderkomen en prachtig gelegen, nét buiten de poort van het park. Nadat we gelunched hadden en even gerust, gingen we weer het park ik voor een game drive. Helaas zat het weer nu niet echt mee en begon het al gauw te regenen en te onweren. We zijn dus al vrij snel weer terug gekeerd. Vanaf 7 uur kon je dineren (rijst met vlees, pasta, groenten etc., was allemaal heel lekker) en na het diner sliepen we eigenlijk al snel.

Na een heeeeerlijke warme douche en een lekker ontbijtje met pannekoeken gingen we woensdag om 7 uur weer op pad. Elk busje is uitgerust met een radio-systeem, waarop chauffeurs met elkaar communiceren waar dieren zich bevinden en die ochtend hadden we echt heel veel geluk. Na een tijdje rondrijden zagen we ineens een heleboel busjes bij elkaar staan in de buurt van een boom: een luipaard! Echt helemaal super dat we die konden zien. Het was wel een redelijke afstand, maar mijn nieuwe camera met 18x zoom heeft zijn geld goed opgebracht! Wat een mooi dier! Om het allemaal nog wat mooier te maken, bleek dat we vast zaten in de modder (dat was trouwens de dag ervoor ook al eens gebeurd) en wel precies op de beste plek om het luipaard te zien. Niemand mocht de auto verlaten omdat we te dicht in de buurt van het luipaard waren, dus we moesten wachten op de security. En terwijl minstens 15 busjes zich om ons heen verdrongen om een glimp van het luipaard op te vangen, hadden wij álle tijd om foto's te maken hihi. Toen we weer losgetrokken waren uit de modderpoel, vervolgden we onze weg en al na 15 minuten kwam het volgende hoogtepunt: een leeuwenechtpaar! Ze waren echt helemaal omsloten door busjes, wat ik eigenlijk wel zielig vond, maar het was ook wel heel erg cool om ze van zo dicht bij te zien. Helaas konden we er niet lang stilstaan, want het was in het gras en daar mogen eigenlijk geen auto's rijden. Dus voordat de security er was moesten we weer weg zijn.

Na deze enerverende ochtend, waarop we trouwens nog veel meer dieren hebben gezien, gingen we terug naar het Camp. Vanuit daar gingen we te voet op pad samen met een paar Masai-mannen om hun dorp te bekijken. We moesten er wat voor betalen (15 euro p.p.), maar ik vond het zeker de moeite waard. De mannen hebben voor ons gedanst, een vuur voor ons aangestoken met 2 stokjes en we mochten een huisje van binnen zien. De huisjes zijn gemaakt van takken en koeienpoep en ze zijn minuscuul en super donker. Het is echt moeilijk voor te stellen dat daar gewoon mensen in wonen! Na een korte zang/dans van de vrouwen bezochten we het marktje waar ze souvenirs aan de man probeerden te brengen en daarna gingen we weer terug naar het Camp. Na de lunch hebben we nog even lekker in het zonnetje gezeten en toen was het weer tijd voor een game drive. Helaas zat ook nu het weer niet echt mee. Bovendien waren veel wegen onbegaanbaar door de regen van de vorige dag en nacht, waardoor we eigenlijk alleen op de grotere wegen konden blijven en niet zo ver het park in konden. Helaas hebben we dan ook niet zoveel dieren meer gezien.

Donderdagochtend zijn we weer heel vroeg vertrokken. De wegen waren nog slechter dan de dag ervoor, maar omdat er nu wat meer busjes reden, konden we wel de kleinere weggetjes op, we konden elkaar immers helpen als we vastzaten. Dat gebeurde ook, en niet zo'n beetje! We zaten echt helemaal in de blubber vast. Gelukkig waren er Zwitsers in de buurt met een grote 4-wd (helemaal uit Zwitserland met de auto!) en die hebben ons los getrokken. Daarna zijn we toch maar weer wat meer op de grotere wegen gebleven. Toch hebben we nog een leeuw gezien, die ik eigenlijk nog mooier vond dan de anderen, omdat hij prachtig in het landschap lag en niet omsingeld was door busjes. We reden verder door en kwamen bij de grens met Tanzania. Vlak naast de grenspaal lagen in de bosjes vrouwtjesleeuwen met hun welpen! Het was helaas bijna onmogelijk om er een goede foto van te krijgen, maar wel heel cool om te zien! Uiteindelijk kwamen we weer bij de Mara River, waar we even naar het toilet konden en op een brug nog wat foto's konden maken. Ook daar hadden we weer geluk: er lagen twee dode wildebeesten in de rivier, die de oversteek niet gehaald hadden. Vlak in de buurt doemde ineens een grote krokodil op! We hadden gehoopt dat hij de beesten op ging eten, maar hij bleef lui op zijn plaats liggen. We hebben toch nog een paar mooie foto's kunnen maken. Aan de andere kant van de rivier kwam toen ineens een nijlpaard uit het water, dus die hebben we ook nog snel vast kunnen leggen. Vanaf de Mara River moesten we binnen 1 uur het park uit zijn: het gedeelte waar we toen doorheen reden, viel namelijk onder een ander reservaat, waarvoor we niet betaald hadden. We mochten er dus alleen doorheen rijden en niet stoppen. Binnen 45 minuten waren we weel bij de Oloololo Gate en toen was het wéér 2 uur over de hobbelweg. Die was op sommige plekken bijna in een moeras veranderd en ineens zaten we weer vast in de modder. Gelukkig waren er een paar voorbijgangers die wilden helpen. Terwijl wij ernaast stonden te kijken, duwden zij met zijn allen de bus uit de modder, waardoor ze zelf echt helemaal onder hingen. Ik was ze erg dankbaar voor hun hulp! Toen we weer in Kilgoris aankwamen en in de verte de verharde weg zagen liggen, waren we enorm blij. Wat ga ik de mooie wegen in Nederland waarderen! 3 dagen vrijwel alleen maar op hobbelwegen rijden is echt geen pretje! Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij de Nakumatt in Kisii om nog een paar boodschappen te doen en uiteindelijk waren we weer mooi op tijd terug in Kadongo. De lucht vulde zich toen met zwarte wolken en we wilden zo snel mogelijk een boda boda, omdat ze in de regen amper kunnen rijden en we de weg dit keer niet konden lopen met al onze tassen! Gelukkig waren we net voor de regen binnen, al was het ritje dit keer niet zo fijn: mijn boda-man reed echt als een gek over de weggetjes, ondanks mijn herhaaldelijke verzoeken om rustig aan te doen. Maarja, nu waren we in elk geval voor de regen binnen.

Inmiddels is het alweer zaterdag. Nog maar een paar dagen en ik vertrek alweer richting Nederland! Donderdagavond vlieg ik en vrijdagochtend kom ik heel vroeg aan op Schiphol. Het is echt ongelofelijk hoe snel deze weken zijn omgevlogen. Ik zal aan het einde van de week een verhaaltje erop zetten over mijn laatste week, maar dat zal misschien zijn als ik alweer in Nederland ben.

Tot snel allemaal!!!

Linda